Koh Tao

Dag 13 (24 februari 2018):

We need a flight to catch! Het is 4.30 uur en wij stappen uit ons bed, frissen ons op en worden om 5.00 uur opgehaald door een busje die ons naar het vliegveld van Chiang Mai brengt.

Nadat wij zijn ingecheckt, ontbijten wij met een lekkere bak koffie. Rond 7.30 uur gaat ons vliegtuig voor 2 uur de lucht in. Wij moeten echter op het vliegveld van Surat Thani nog 1,5 uur wachten op onze transfer naar de boot die ons naar Koh Tao gaat brengen.

Na 1,5 uur rijden komen wij eindelijk aan bij de Seatran Ferry. Helaas gaat onze boot nog niet dus moeten wij nog 2 uur wachten. Op dit moment zijn wij er eigenlijk helemaal klaar mee, maar toch proberen we er het leuke van in te zien. Morgen liggen wij op het strand!

We stappen de boot om 14.30 uur op en worden verzocht beneden helemaal vooraan te gaan zitten. Het zweet breekt ons, en de rest van de mensen die op de boot zitten, meteen uit. Het lijkt wel alsof wij in het schommelschip van de Efteling zijn beland en worden hier misselijk van dus besluiten even naar buiten te gaan. De weg naar het buitendek is lachen, gieren en brullen aangezien wij van de ene kant naar de andere kant van de boot worden geslingerd. Wij besluiten maar boven op het dek te gaan zitten, waar in ieder geval frisse lucht is. 

Om 21.00 uur in plaats van 19.00 uur stappen wij ons hostel binnen en de receptioniste verteld ons dat de duikschool al dicht is. Dit betekent dat wij morgen om 8.00 uur aanwezig moeten zijn om meer informatie te verkrijgen over wanneer wij beginnen met de duikcursus. 

Wij hebben gigantische honger dus eten een lekkere vette burger op het strand waar allemaal mensen zitten toe te kijken naar de mannen die met vuur spelen. Er hangt hier een erg gezellig sfeertje en besluiten nog even de uitgaansstraat in te gaan. Wij belanden in een bar waar wij een uur kijken naar een optreden van ladyboys. Het is bijzonder te zien dat deze ‘vrouwen’ er zo normaal uit zien. Alsof zij als vrouw zijn geboren. De ladyboys zijn trouwens zeer schaars gekleed en lopen op mega hoge hakken. 

Wij drinken een paar biertjes en zijn kapot van de reis dus besluiten om 1.00 uur ons bed in te kruipen. Op dit tijdstip is het trouwens nog 28 graden met een gevoelstemperatuur van 32 graden, bizar! 

Dag 14 (25 februari 2018):

Om 8.00 uur staan wij gereed bij de duikschool, wat overigens 1 minuut lopen is vanaf ons hostel. De beste meneer verteld ons dat wij om 16.00 uur kunnen terugkomen voor de oriëntatie dus besluiten wij maar te gaan ontbijten, onze kleren te laten wassen en op het strand te gaan liggen. Eenmaal aangekomen op het strand liggen wij heerlijk op ligbedjes. Helaas voor korte duur want 2 uur later komt de regen met bakken uit de hemel vallen. 

Wij besluiten lekker te gaan lunchen en wanneer het is opgeklaard gaan wij nog terug naar het strand voor 1.5 uur. De oriëntatie bij de duikschool stelt niets voor. Het betreft alleen maar invullen en ondertekenen van documenten. Tevens krijgen wij een tablet mee waar wij vanavond 3.5 uur huiswerk op moeten maken.. 

Nadat eindelijk al het huiswerk is afgerond, lopen wij het centrum in. Hier vinden wij een goed restaurant en genieten wij van de mensen die de weg passeren. Natuurlijk is ook hier weer veel streetfood te vinden, wat een leuke sfeer geeft. Overal zie je dan ook mensen goedkoop op straat eten. Rosan voelt zich niet zo lekker dus wij besluiten op tijd terug te gaan naar het hostel om een goede nachtrust te hebben. Morgen gaan we dan echt leren duiken! 

Dag 15 (26 februari 2018):

Het is 8.30 uur en wij zitten aan tafel met een Duitser en de duiklerares (Natalie). Wat een toffe vrouw is dit zeg! Zij heeft een prachtig afgetraind lichaam, is poepie bruin en heeft veel tattoos. Gelijk is er een leuke sfeer in het groepje en lachen wij veel. Wij beginnen de dag met het bespreken van het huiswerk, waarna wij quizzen maken en deze samen nakijken als voorbereiding op het theorie-examen dat morgen plaats zal vinden. 

Na het bespreken van de lesstof gaan wij naar de kamer waar alle duikuitrustingen staan gestald en krijgen wij veel zware dingen in ons handen geduwd. Wij lopen met zijn 4en naar het zwembad en hier geeft Natalie uitleg over het duikmateriaal. Zij laat ons precies zien hoe wij alles moeten aansluiten en dergelijke. Nadat zij een aantal stappen heeft laten zien, moeten wij dit telkens nadoen. Net zo lang totdat alle stappen zijn geweest. Ten slotte moeten wij 5 keer alle stappen herhalen van het aansluiten van de duikmaterialen tot het loskoppelen enzovoorts. 

Samen met de Duitser eten wij bij het restaurant van de duikschool en na het eten keren wij terug naar het zwembad. Allereerst moeten wij 20 baantjes zwemmen en 10 minuten drijven in het zwembad. Van 12.30 uur tot 17.30 uur duiken wij non stop in het zwembad. Aan het begin vind ik het erg lastig om rustig te blijven onder water, maar gelukkig stelt Natalie mij snel op mijn gemak. 

Natalie legt telkens oefeningen uit die wij dan moeten uitvoeren. Aangezien zij zeer tevreden is voeren wij de oefeningen die voor morgen gepland staan ook al uit. 

Na het duiken voel ik mij zeer voldaan en ook wel moe. Wij maken nog een uurtje huiswerk onder het genot van een smoothie. Vervolgens frissen wij ons op en gaan uit eten. 

Dag 16 (27 februari 2018):

Om 8.30 uur staan wij weer klaar bij de duikschool. Wij maken een quiz en hebben het over de lesstof. Dan is het zover: theorie-examen. Het valt ons op dat dit helemaal niet streng wordt gecontroleerd. Rosan en ik kunnen gewoon met elkaar overleggen en wij hebben dan ook maar 3 van de 50 vragen fout, terwijl je 12 vragen fout mag hebben. Theorie in the pocket dus! 

Na de lunch is het tijd voor het echte werk: duiken in de zee!! Rond 12 uur vertrekken wij met de boot naar een duikplaats: Twin Pinnacles. Na al onze spullen aan te hebben gedaan, mogen wij dan eindelijk het water in. Tijdens het dalen heb ik erg veel last van mijn oren en krijg ik ze niet ‘geklaard’. Door het druk verschil moet je namelijk bij het dalen in je neus knijpen terwijl je uitademt door je neus. Op deze manier gaan je oren weer open staan. Verder had ik last van mijn zwembril dus ik was een beetje in paniek. Natalie kwam naar mij toe en gebaarde dat ik rustig moest ademen en even naar boven moest zwemmen om mijn oren te ‘klaren’. Toen dit lukte, werd ik rustig. 

De rest van de duik ging heel goed. Ik merk dat het steeds beter gaat en wij zien veel vissen onderweg. Wij kunnen echter niet alleen maar zwemmen door de zee, maar moeten ook de, in het zwembad geoefende, skills uitoefenen. In totaal hebben wij 31 minuten gedoken met een maximum diepte van 12 meter.

Zodra wij weer op de boot zitten, moeten wij een uur wachten tot wij het water in mogen. Dit heeft te maken met de hoeveelheid lucht, afkomstig van de duikfles, dat in je lichaam aanwezig is. In deze tijd drinken wij veel water, eten wij fruit en zorgen wij dat er een nieuwe duikfles aangesloten is op onze duikkleding. 

De tweede duik vindt plaats in de Japanese Gardens, welke ook op 12 meter diepte ligt. Hier hebben wij 34 minuten lang gedoken. Helaas heb ik niet echt van de omgeving in het water kunnen genieten, aangezien er slecht zicht was onderwater en wij veel oefeningen moesten doen. Wij hebben echter nu wel alle skills behaald en dit betekent dat wij morgen 2 duiken zonder oefeningen hoeven te doen! De tweede duik ging veel beter dan de eerste duik, aangezien ik niet meer gespannen was en al wist wat er te gebeuren stond. 

Na de tweede duik hebben wij onze spullen gewassen en teruggebracht naar de duikschool, waar wij vervolgens met Natalie het duik logboek hebben ingevuld. Om 17.00 uur waren wij vrij en hebben wij heerlijk genoten van de zonsondergang op het strand met een biertje in onze hand. 

Dag 17 (28 februari 2018):

05:10 uur: de wekker gaat, woooow zo vroeg! Helemaal niet goed geslapen de afgelopen nachten in dit hostel, maar dat maakt helemaal niets uit want wij gaan duiken! 

De locatie van de eerste duik is Southwest Pinnacles. Helaas is het water erg troebel dus veel zien wij niet tijdens onze duik. Wij hebben hier voor 34 minuten gedoken op 18 meter diepte en het ging super goed. Nathalie was zeer tevreden vertelde ze ons toen wij weer op de boot zaten.

Na 40 minuten komen wij aan bij onze tweede duikplek: Hin Pee Wee. Het valt mij meteen op dat het water helderblauw is van kleur. Dit wordt vast een prachtige duik! En ja hoor, na de duik zit ik vol energie, want wat was dit fantastisch om te doen! Wij hebben weer tot een maximale diepte van 18 meter gedoken. Deze duik duurde in totaal 35 minuten en de onderwaterwereld was prachtig. Overal waar ik keek zag ik ontelbaar verschillende vissen, zee-egels, koraal en anemonen. Wij hebben zelfs een hele school octopussen gezien. Verder schreef Nathalie tijdens de duik op een bordje dat wij allemaal geslaagd waren voor onze duikpadi dus dit was extra genieten! 

Eenmaal aangekomen op het strand maken wij weer onze duikspullen schoon. Vervolgens zitten wij met zijn 4en nog even in het restaurant om onze ervaringen met elkaar te delen en het logboek aan te vullen. 

Om 11.30 uur lopen Rosan en ik het centrum in om wat te eten. Op de terugweg lopen wij over het strand en genieten wij van de omgeving en het uitzicht. Eindelijk tijd om op het strand te gaan genieten van de zon! 

Rond 19.00 uur stappen wij ons hostel binnen. Hier frissen wij ons op voor een avond vol gezelligheid in het centrum en pakken wij onze backpacks weer in. Tijdens het eten bespreken wij onze geweldige ervaringen op Koh Tao en wij genieten van onze vrije avond.