Luang Namtha

Dag 62 (14 april 2018):

Om 8.00 uur verzamelen Rosan, Freek, Thom en ik ons bij het hostel om vervolgens een tuktuk te pakken naar het busstation. Rond 9.00 uur nemen wij afscheid van Rosan. Het afscheid valt Rosan en mij zwaar en wij zijn dan ook best emotioneel. Ik heb er geen woorden voor hoe fantastisch de afgelopen 2,5 maand met haar zijn geweest. Heel bijzonder om 24 uur per dag bij elkaar te zijn zonder onenigheid te hebben. Vier handen op 1 buik. 

Rosan stapt in de bus naar Chiang Rai, waar vandaan zij een vlucht zal pakken naar Bangkok. Door het Thaise en Laotiaanse nieuwjaar zaten de bussen naar Bangkok helemaal propvol, maar gelukkig komt ze er op deze manier ook. Thom, Freek en ik stappen in een minibus naar Luang Namtha, waar wij om 13.30 uur aankomen. Wij zoeken naar een guesthouse en kiezen de duurste kamer (€6 per nacht per persoon) van het Thoulasith Guesthouse. Het is een prachtige guesthouse en de kamer is super. Voor het eerst sinds 2,5 maand lig ik weer eens op een zacht bed! 

Wij hebben honger en besluiten even rond te gaan lopen. Overal zijn mensen het nieuwe jaar aan het vieren. Dit betekent echter ook dat alle restaurants gesloten zijn. Gelukkig is er een restaurant waar wij nog wel een sandwich kunnen eten. 

De Laotiaanse bevolking is ontzettend gastvrij en lief. Overal op straat wenken en roepen zij naar ons dat wij ook mee mogen feestvieren. Wij slaan eventjes over, aangezien wij best brak zijn en een rustige dag willen hebben.

Na een middag te hebben uitgerust in het guesthouse, besluiten wij een hapje ergens te gaan eten. Nog steeds zijn de restaurants gesloten dus de enige mogelijkheid is de nachtmarkt. Hier zijn veel schooiende honden en alleen maar lokale mensen te vinden. Wij eten hier gebraden eend en springrolls. De rest van de avond doen wij niet veel en wij liggen op tijd in bed.

Dag 63 (15 april 2018):

Om 6.30 uur gaat de wekker, waarna wij ontbijten. Freek, Thom en ik willen vandaag naar Muang Sing gaan om de verschillende etnische stammen daar te bewonderen. Om 7.45 uur staan wij bij het busstation, maar wij krijgen helaas te horen dat de bus van 8.00 uur al vol zit. Wij kopen dus maar een busticket voor 9.30 uur en lopen door de hoofdstraat van Luang Namtha. Wij stappen bij verschillende tourorganisatoren binnen om meer informatie te verkrijgen over de trekkingen in het Nam Ha National Park. Uiteindelijk boeken wij een tweedaagse trekking en mountainbike tour bij The Hiker Travel Agency. 

Wij stappen in de bus naar Muang Sing. De busreis is verschrikkelijk. Thom, Freek en ik zitten met zijn drieën op de achterbank en worden van hot naar her door de bus gegooid doordat er zoveel putten in de weg zitten. Wij arriveren om 11.30 uur en lopen een rondje over de Morning Market waar lokale vrouwen verschillende soorten fruit, groenten en specerijen worden verkocht. Verder wordt er veel tentoongesteld. 

Na de markt lopen wij terug naar het busstation om een tuktuk te regelen. De bestuurder van de tuktuk is opium aan het roken, wat hier schijnbaar heel normaal is aangezien dit kleine plaatsje de opiumhoofdstad van de wereld is. 

De bestuurder brengt ons naar de Yao stam. Het is een klein dorpje met een onverharde weg, houten huisjes, veel loslopende dieren en platteland. De oude vrouwen lopen met tulbanden op hun hoofd. Freek, Thom en ik hebben het snel gezien aangezien het een klein dorpje is en lopen terug naar de tuktuk. De bestuurder is echter nergens te bekennen en na wat geroep komt meneer aanlopen in zijn onderbroek.. 

Onderweg naar de Akha stam stopt de tuktuk op een onverharde weg. De bestuurder stapt uit en kijkt een beetje bedenkelijk om zich heen. Hij pakt vervolgens een schoffel en begint op de droge zandweg in te slaan om vervolgens weer in de tuktuk te stappen en ons verder te vervoeren. 

Nadat wij de verschillende stammen bezocht hebben, lopen wij een rondje door Muang Sing. Er is hier echter niets te bekennen en wij besluiten de hobbelige weg terug te pakken naar Luang Namtha. 

In Luang Namtha eten wij weer gebraden eend en springrolls op de nachtmarkt, aangezien alles door het nieuwjaar van Laos nog steeds gesloten is. Vervolgens pakken wij onze spullen in voor de trekking morgen en pakken wij onze rust.