Luang Prabang

8 april 2018 - Luang Prabang, Laos

Dag 54 (6 april 2018):

Rosan en ik worden wakker van de wekker om 9.20 uur en pakken onze backpacks weer in. Na het inpakken van de backpacks, checken wij uit en lopen wij naar een restaurant waar wij genieten van een heerlijk ontbijt. De laatste tijd eten Rosan en ik als ontbijt yoghurt met muesli en heel veel fruit, maar vandaag besluit ik een pannenkoek met banaan, honing en chocoladesaus te bestellen wat werkelijk heerlijk is! 

Na het ontbijt lopen wij terug naar het hostel waar wij samen met een meisje uit Noorwegen, een meisje uit Californië, een meisje uit Portugal en een jongen uit Nederland wachten op de bus die ons om 11.00 uur naar Luang Prabang zal brengen. Zoals gewoonlijk in Laos, komt de bus pas om 11.30 uur. Laos PDR heeft namelijk ook wel de naam Lao People Don’t Rush. Erg toepasselijk.

In het busje val ik meteen in slaap en ik slaap eigenlijk vrij veel gedurende de reis. Ik denk dat mijn lichaam het op dit moment nodig had om even bij te komen van het ziek zijn. Na een lange zit arriveren wij rond 17.00 uur in Luang Prabang waar wij samen met het meisje uit Californië naar het hostel (Vongprachan Backpackers Hostel) lopen. Wij checken in en besluiten een drankje ergens te gaan drinken dus lopen het centrum in. Bij de nachtmarkt zien wij een mooi dakterras en wij drinken hier een drankje en wachten op de andere 3 reizigers waarmee wij naar Luang Prabang zijn gereden. 

Wanneer zij zijn gearriveerd, zoeken wij een leuk plekje op om wat te gaan eten en wij eindigen bij Lao Lao garden. Een erg gezellig restaurantje in een tuin dat helemaal is verlicht met lampionnen, fakkels en kaarsen. Hier eet ik Laap, wat typisch Laotiaans eten is. Wij hebben een erg gezellig diner.

Na het diner lopen wij terug richting het hostel om ons even op te frissen, waarna wij weer met hen hebben afgesproken in een bar genaamd Utopia. Hier nuttigen wij een aantal biertjes, maar wij besluiten toch op tijd naar bed te gaan aangezien Rosan, het meisje uit Californië en ik de monniken met zonsopkomst willen zien. Dit betekent dat de wekker voor morgen op 5.00 uur staat. Slaaplekker! 

Dag 55 (7 april 2018): 

De wekker gaat om 5.00 uur en met veel moeite kruipen Rosan, het meisje uit Californië (Maureen) en ik uit bed. Wij kleden ons aan en lopen de deur uit. Het regent buiten, maar nu wij toch zo vroeg op zijn besluiten wij toch maar te gaan kijken naar het ochtendritueel van de monniken. In de regen staan wij te wachten tot de zon opkomt en wij de monniken de straten door zien lopen. Aan de kant van de weg zitten lokale mensen of toeristen die lokaal voedsel hebben gekocht in smart te wachten tot zij dit voedsel aan de monniken kunnen geven. De monniken lopen in groepen van ongeveer 10 man achter elkaar en dit is een zeer mooi zicht. 

Rond 6.00 uur stappen wij het hostel binnen, waar wij nog eventjes ons bed induiken. Om 9.00 uur ontbijten wij bij het hostel, wat overigens erg lekker en gratis is. Na het ontbijt lopen wij door de straten van Luang Prabang en beklimmen wij de Phu Si heuvel, waar wij genieten van het prachtige uitzicht over de stad.

Luang Prabang is trouwens een erg fijne stad, wat meer een dorpsgevoel geeft omdat alles op loopafstand van elkaar ligt en het niet gigantisch druk is op de straat. 

Na het beklimmen van de heuvel lopen Maureen, Rosan en ik door de stad heen. Wij lopen onder meer over de Morning Market. Op de grond liggen bananenbladeren of zeilen met daarop alle producten open en bloot gesorteerd. Deze producten variëren van ondefinieerbare stukken vlees tot exotische groenten en fruit. Een koopvrouw staat dan ook ongegeneerd met een bijl in de open lucht in te hakken op een koeienhart. 

Wij lopen verder langs verschillende tempels en nemen hier een kijkje. De tempels zijn prachtig beschilderd en de stenen figuurtjes op de muren maken het extra bijzonder. 

Rosan en ik nemen afscheid van Maureen, aangezien zij een haar vlucht moet halen, en besluiten te gaan lunchen. Wij belanden bij een Franse bistrot en eten hier een relatief dure, maar echt overheerlijke lunch. Na de lunch zoek ik naar informatie op het internet voor het vervolg van mijn reis. Vervolgens lopen Rosan en ik nog een stukje door de stad en uiteindelijk belanden wij rond 17.00 uur in ons hostel. Wij zijn aardig gesloopt en hebben nog een lange avond te gaan dus wij rusten even uit op bed. 

In de avond lopen Rosan en ik over de nightmarket, waar wij natuurlijk weer souvenirs kopen. Ondertussen zit de backpack propvol, maar toch weten wij het altijd weer te presteren om nog meer te kopen.. De nightmarket is erg gezellig en overal waar je kijkt zie je kleding, eten, tassen en souvenirs. 

Na de nightmarket drinken we vreselijk zoete cocktails bij Lao Lao Garden en lopen wij naar Utopia. Eenmaal aangekomen in Utopia komen wij de 3 mensen tegen die wij tijdens het tuben in Vang Vieng hebben ontmoet en waarmee wij in de bus naar Luang Prabang hebben gezeten. Wij spelen met zijn zessen wat kaartspelletjes en rond 23.30 sluit Utopia. Het is gewoonlijk dat iedereen dan gaat bowlen dus ook wij doen hier zeker aan mee. Ik kan mijzelf niet herinneren hoe lang geleden ik voor het laatst heb gebowld dus in de eerste ronde gaat het dan ook niet echt goed. Echter niet getreurd, want de 2e ronde gaat de strijd om de eerste plaats tussen Rosan en mij en win ik!! Wij hebben met zijn allen gigantische lol en een erg leuke avond.

Dag 56 (8 april 2018):

Rosan en ik genieten weer van het gratis ontbijt deze morgen, pakken onze spullen in en gaan opzoek naar een tuktuk. Wij belanden in een luxe bus voor ons tweeën en deze man brengt ons vandaag naar de Kuang Si watervallen, waar hij de hele dag op ons wacht om ons vervolgens weer naar het hostel terug te brengen. Wij betalen hier in totaal €20 voor. Dit zou hetzelfde hebben bedragen in een tuktuk dus eigenlijk komen wij er goedkoop vanaf. 

Het is vanaf Luang Prabang 30 kilometer rijden naar de Kuang Si watervallen. Onderweg genieten wij van het uitzicht. Zo zien wij veel rijstvelden en velden met bananenbomen erop. 

Eenmaal aangekomen bij de waterval kopen wij een kaartje van €2 per persoon. Wij lopen door het bos omhoog en komen langs een opvangplek van Free The Bears. Hier zijn een aantal beren opgevangen die in het verleden verwaarloosd of mishandeld zijn. 

Wij lopen door naar de watervallen, waar het op bepaalde plaatsen is toegestaan om te zwemmen. De watervallen zijn adembenemend mooi. Het water heeft een turquoise-blauwe kleur en de omgeving is prachtig. Aan de linkerkant van de waterval is er een pad naar de top van de waterval te vinden, wat wij natuurlijk bewandelen. 

Eenmaal boven aangekomen zien wij een bordje met Spring River restaurant op 3 kilometer staan. Wij zijn hier wel benieuwd naar en lopen hier naartoe. Hier aangekomen zien wij een heel schattig, klein restaurantje aan een meer. De omgeving hier is wederom prachtig. Een kindje speelt in het water en het toerisme zoals bij de watervallen is hier niet aanwezig wat een rustige sfeer geeft. 

Nadat Rosan en ik hier wat gegeten hebben, lopen wij weer snel terug aangezien de taxibestuurder op ons staat te wachten. Wij dalen af richting de watervallen en zien dat het nu gigantisch druk is. Er is bijna geen plekje om een fatsoenlijke foto te maken dus wij zijn blij dat wij niet zo laat zijn gegaan. 

In de taxi dommelen Rosan en ik af en toe in slaap en wij komen rond 17.00 uur aan in het hostel, waar wij even relaxen en onszelf opfrissen. Ik koop weer wat op de nightmarkt en Rosan en ik besluiten vanavond wat luxer te gaan eten. Wij vinden een prachtig en luxe restaurant en gaan aan de straatkant, met uitzicht op de nachtmarkt, zitten. Wij bestellen een hamburger met friet, aangezien wij dit al een poosje niet meer hebben gegeten en er erg naar uitkijken nadat wij vandaag veel hebben gelopen. Deze burger is echter niet zomaar een hamburger want het vlees is afkomstig van een waterbuffalo. De Laotiaanse bevolking denkt dat het vlees van een waterbuffalo het meest gezonde vlees is. Wij eten de burger, welke werkelijk overheerlijk smaakt, en de lekkerste friet die wij hier voorgeschoteld hebben gekregen. 

Na het eten lopen Rosan en ik terug naar het hostel om de gekochte spullen in onze kamer neer te leggen. Vervolgens nemen een tuktuk naar de bowlingbaan waar wij een gezellig potje bowlen met andere reizigers. 

Eenmaal terug in ons hostel zetten wij de wekker om 5.50 uur en gaan wij slapen. Morgenochtend pakken wij een tweedaagse slowboat naar Huay Xai. 

Foto’s